منطقه معدني گل گهر با داشتن معادن غنی از سنگ آهن به عنوان یکی از مطرح ترین قطب های فعال معدنی، صنعتی در خاور میانه است که دارای قابلیتهای بسیاری برای تبدیل شدن به یک منطقه بزرگ و رقابتی در سطح ایران و حتی جهان می باشد. اين ذخاير معدني در استان كرمان و در 50 كيلومتري جنوب غربي شهرستان سيرجان واقع شده است. آثار موجود و حفاري هاي باقي مانده در محل كانسار دلالت بر آن دارد كه اين كانسار در قرون گذشته مورد شناسايي و بهره برداري قرار گرفته است. سن تقريبي يك نمونه از سرباره كوره هاي قديمي كه از سنگ معدن گل گهر استفاده مي نموده است، در حدود 900 سال تخمين زده شده است. در دوره معاصر عمليات اكتشاف و پي جويي طرح سنگ آهن گل گهر در سال 1348 توسط شركت خصوصي ايران باريت آغاز و سپس با همكاري شركت ژاپني ماروبني ادامه يافت و از سال 1353 به شركت ملي فولاد ايران واگذار گرديد . كانسار سنگ آهن گل گهر در شش آنومالي مجزا در مجموع با ذخيره اي در حدود 1200 ميليون تن در محدوده اي به طول تقريبي 10 كيلومتر و عرض تقريبي 4 كيلومتر قرار گرفته است . بهره برداري از توده معدني شماره يك بر عهده شركت معدني و صنعتي گل گهر است كه بخش زيادي از آن استخراج گرديده است.
| نام معدن | ذخيره قابل استخراج | ذخيره زمين شناسي (ميليون تن) | بهره بردار |
| معدن شماره 1 | 85 | 300 | معدنی و صنعتی گل گهر |
| معدن شماره 2 | 51 | 63 | مشاركت گل گهر، ميدكو، ماهان |
| معدن شماره 3 | 228 | 600 | سنگ آهن گهر زمین |
| معدن شماره 4 | 80 | 90 | ميدكو |
| معدن شماره 5 | 24 | 36 | صنايع و معادن ماهان |
| معدن شماره 6 | – | 100 | گلفام معدن پرند(گل گهر) |
